De verjaardagskaart met deze tekst staat pontificaal in mijn gezichtsveld wanneer ik in mijn zebrastoel in mijn leeshoekje ga zitten. Of als ik aan mijn eettafel zit en naar buiten kijk door het raam achter dat hoekje. Ik heb een bos oranje tulpen op het tafeltje ernaast gezet; samen vormen ze een blikvanger waar ik ongelofelijk blij van word. Een lieve vriendin, 25 jaar jonger dan ik ben, heeft me deze kaart gestuurd om mij eraan te herinneren dat  – zoals ze schrijft – ik moedige stappen heb gezet en een stoere ondernemende vrouw ben.

Met een knipoog naar mijn wijze leeftijd heeft ze de meest rake tekst gekozen. Ze schrijft dat ze geniet van mijn avontuurlijke route en me blijft aanmoedigen. En ze schrijft: “enjoy the view!”  

Succes is een keuze?
Deze kaart wil ik regelmatig lezen wanneer ik een poosje alleen maar zaai en de volle oogst nog uitblijft. Zeker wanneer ik succesvolle ondernemers spreek die het hebben over ‘lekker knallen’ en ‘dit jaar zeker de 100K gaan aantikken’. Ik heb overigens lang niet geweten wat 100K was; het betekent honderdduizend euro. Het schrijft alleen wat makkelijker. Een ondernemer zei ooit tegen mij: “succes is een keuze.” Ik wil het zo graag geloven. De meeste ondernemers die ik ken uit de financiële wereld rennen en vliegen met bruisende energie. Ze plannen hun sportmoment met een personal trainer in de sportschool. Ze werken met hun ideale klanten en praten over een upsell doen na een afgesloten traject met een klant.

Serious business met een volle agenda
Toen ik in loondienst was, en het ondernemerschap al wel lonkte, dacht ik dat ik ook zo’n ondernemer wilde zijn. Succesvol, met een volle agenda en mee kunnen praten over het aantikken van 100K. Want dat is serious business. En ik bén serious business. Bovendien ben ik met financiën als expertise iemand die ergens over mee kan praten bij een netwerkbijeenkomst of een zakelijke training. Een gevoel van ‘wij kennen elkaar en kunnen iets voor elkaar betekenen’. Elkaars gelijken vinden in hoe we de wereld zien.

Wie wil ik zijn als ondernemer?
Nu is het zover. Sinds een paar maanden sta ik echt op eigen benen, zonder het infuus van een financiële interim-opdracht. En de grap is, ik herken mezelf niet meer in de ondernemer die ik ooit zo graag wilde zijn. Bruisen van energie is er bij mij niet bij. Nooit geweest overigens. Wat er aan de hand is, gaat over wie ik nu wil zijn als ondernemer. En dat is pas interessant, want wie ik wil zijn als ondernemer mag gewoon in lijn liggen met wie ik ben. Ik wil mensen om mij heen hebben waar ik energie van krijg en ik wil in een omgeving werken waar ik tot mijn recht kom.

Echt, authentiek, eerlijk
Ik hou ervan dat mensen met echte aandacht naar elkaar luisteren. Dat er authenticiteit aan ten grondslag ligt. Ik hou ervan dat er een vaas met verse bloemen op tafel staat, geen nep. Ik hou ervan dat iemand zich durft te laten zien in een gesprek. Die eerlijk zegt dat het niet allemaal rozengeur en maneschijn is, maar er wel alles aan doet om de juiste keuzes te maken om het beter te maken. Ik hou er ook van dat mensen zich met plezier committeren aan elkaar en elkaar willen helpen, zonder dat upsell de reden is van interesse.

Ik weet dat het mooi wordt
Mijn expertise in financiën is nog steeds hetzelfde, mijn interesse in alles wat iemand laat groeien en dichter bij zichzelf brengt, neemt alleen maar toe. De stukken die ik in mijn ondernemerschap tegenkom in mezelf zijn niet altijd fijn, maar wel waanzinnig leerzaam en alles heeft nu eenmaal tijd nodig om te ontspruiten. Ik weet dat wat ik zaai mooi wordt. Stiekem denk ik wel eens: was ik maar tien jaar eerder begonnen met het ondernemerschap, dan had ik meer tijd van zaaien en oogsten gehad en speelde leeftijd nog geen rol. Maar dat is niet zo. Ik geniet daarom van het onderweg zijn in het wijze deel. I’m not aging babe, I’m upgrading.