Ik voel me als een kind in een snoepwinkel. Honderden glimmende oorbellen stralen mij tegemoet. Groot en klein, zilver, goud en in alle kleuren van de regenboog. Zie mij, zie mij! Ik ben nogal een oorbellenfreak, dat kan ik rustig toegeven. Met mijn allerliefste vriendin ben ik na 30 jaar weer in Groningen en staan we met onze neuzen tegen de ramen van die oorbellenwinkel van toen gedrukt.

Geen idee hoe het was
Toen ik al een 9 tot 5 baan had en met mijn vriendje in het dorp woonde, woonde zij in steden als Groningen en Arnhem. Zij leefde ook van 9 tot 5, maar dan aan de andere kant van de klok. Toen zij en haar man besloten om een eigen winkel te openen, ging ik met mijn rugzak op de vlinders achterna en de wereld in. Ik had geen idee van hun beslommeringen van een eigen bedrijf, geen idee wat het betekende om met twee kleine kinderen een zaak draaiende te houden. En toen zij mij vertelde dat ze in de crisis van 2008 een faillissement moesten aanvragen, en daardoor in de schuldsanering belandden, had ik geen idee wat dat voor hen betekende.

Geld in envelopjes
Wat mijn vriendin leerde in deze vijf jaren schuldsanering en van met een minimum te moeten rondkomen, was dat ze deze periode alleen door konden komen met een heel strak uitgavenpatroon. Haar man werkte inmiddels in loondienst met een tomeloze drive om er weer bovenop te komen. Door zijn bruto salaris was hun inkomen te hoog voor toeslagen en vervielen er allerlei tegemoetkomingen. Dat er elke maand een flink bedrag naar de curator ging, zodat er slechts een minimum overbleef om van te leven, zag niemand. En wat zij ook leerde was dat ze dit uitgavenpatroon het beste in de hand hield met geld in envelopjes. Elke week een bedrag pinnen bij de bank dat in verschillende envelopjes ging en daarmee moesten ze het doen. Op vrijdag aten ze steevast pannenkoeken, want dan zat er niets meer in het envelopje.

Spaarbonnetjes uitknippen
Toen ik haar vertelde dat ik op mijn werk een opleiding ging doen, dat Profit First heet, wat gebaseerd is op je geld verdelen over verschillende potjes, moest ze een beetje lachen. “Hebben ze daar een boek over geschreven en een opleiding van gemaakt? Dat doe ik al jaren zo. Je kunt namelijk geen geld uitgeven dat je niet hebt”, zei ze. “En als je toch iets wilt, kun je met creativiteit en spaarbonnetjes uitknippen heel wat bereiken.”

Weer had ik geen idee, want met mijn inkomen en dat van mijn man kochten we gewoon waar we dachten behoefte aan te hebben. 

Bankrekeningen-potjes
Inmiddels hebben we thuis ook envelopjes, maar dan in de vorm van verschillende bankrekeningen; ‘potjes’ die allemaal een eigen doel van uitgave hebben. Is het saldo leeg van onze ‘uitjes en leuke dingen potje’ dan schalen we even af. Ik ben er superblij mee, want er is altijd genoeg in het potje van de ‘auto en verzekeringen’ om de oeps, daar had ik even geen rekening mee gehouden stress te voorkomen. Of een gevuld vakantiepotje.

Een heel speciaal potje
Sinds ik voor mezelf ben begonnen heb ik het zakelijk ook zo ingericht. En er is een heel speciaal potje: het winstpotje. Daar komen telkens kleine beetjes geld in, om aan mezelf uit te keren om iets speciaals mee te doen, zodat het niet aan de ditjes en datjes opgaat.

Verschillende levenswegen, dezelfde oorbellen
We gaan de oorbellenwinkel in en we zien allebei de meest geweldige oorbellen waar we verliefd op worden. Ik weet ineens dat mijn allereerste uitkering uit mijn winstpotje aan deze oorbellen wordt besteed, zowel die voor mij als die voor mijn vriendin, om onze vriendschap te beklinken. Want zeg eens, wat is nog meer waardevol dan een vriendschap van meer dan 50 jaar, met zulke verschillende levenswegen en toch elkaar blijven vinden? Ik met mijn ambitie om van mijn bedrijf een succes te maken en zij met het leven te hebben geleefd van hoge toppen en diepe dalen, die nu geniet van de kleine dingen in het leven.

21 september 2023