Afgelopen week werd ik wakker met mist in mijn hoofd. Een dichte deken van mist. Mijn hoofd voelde zwaar, mijn lijf was niet vooruit te branden. Alles in mij zei: vandaag even niet. Ik voelde geen helderheid, geen richting. Alleen het besef dat ik héél dichtbij mezelf moest blijven om de mist op te lossen. En ik herken het gevoel. Deze mist komt niet zomaar. Het is mijn systeem dat zegt: je bent te veel in je hoofd geweest. Te veel aan het rennen, schakelen, regelen. Te veel in de afdeling ‘hoofdzaken’. 

Mijn hoofd draait overuren
Al een paar maanden sta ik bijna voortdurend ‘aan’. Er is veel te doen, veel te dragen, veel te regelen in mijn bedrijf en thuis. Het stapelt zich op. Alles wat belangrijk lijkt. De vele afspraken, verwachtingen en to-do’s. Daar komen nog leuke feestjes, uitjes en afspraken bij. Ik zie het gebeuren. Ik probeer het allemaal bij te houden en draai overuren. Letterlijk en figuurlijk.
 

Afmelden
Maar die ochtend voelde ik: even niet. Er stond een netwerkwandeling op het programma. Met een mistig hoofd ging me dat niet lukken. Ik gaf voorrang aan mijn gevoel en besloot me af melden. En dat voelde rot. Het stemmetje in mijn hoofd bleef nog even zeuren, dat ik wel moest gaan. Want wat zullen ze wel denken over mij. Maar ik zette door en meldde me af.

Handen in de aarde
Ik verruilde mijn kleding voor een oude broek en trui. Ik deed mijn laarzen aan en liep met een emmer en hark naar het eerste tuinperkje waar het onkruid flink z’n gang is gegaan. Terwijl ik in de tuin het onkruid tussen de bloemen weghaalde, zakte mijn ademhaling. Mijn hoofd kreeg een vrije dag. Mijn lijf nam het over. Mijn zintuigen werden wakker. De poes kwam bij me zitten. Ik voelde de energie verschuiven van de afdeling hoofdzaken naar de afdeling grondzaken. En prompt kwam er een idee op voor een blog. 

Ondernemen vraagt om bewuste keuzes
Zo werkt het dus. Hoofd uit, intuïtie aan. Ik merk dat ik steeds meer de behoefte krijg aan terug naar de basis. De reuring van het ondernemerschap maakt dat ik telkens harder ga lopen. Als zzp’er is het verleidelijk om elke minuut te benutten en niets te willen missen. En daar ben ik gevoelig voor. Ik ‘ben’ mijn bedrijf en dus degene die het draaiende houdt. Dat vraagt om aanwezigheid en acties. Daarnaast nemen zorgtaken en gezin een boel tijd in beslag. Mijn hoofd heeft een bedrading die nu eenmaal tijd nodig heeft om gebeurtenissen te verwerken. Dat laatste vergeet ik te snel, die tijd neem ik niet, en zo ontstaan er dan ‘grijze’ dagen. Eerst af en toe en daarna vaker. 

Vertragen is geen vertraging
Nu luisterde ik. En ik merkte meteen: vertragen betekent niet dat ik stilsta. Het betekent dat ik mezelf weer oplaad. Dat ik terugschakel naar de basis. Dat waar het om draait voor mij voorop komt te staan. Dan kan ik makkelijker afscheid nemen van dingen die niet meer bij me passen. En kan ik dat wat wél bij me past belangrijker maken. 

Iemand zei eens: ‘wil je persoonlijke ontwikkeling, start voor jezelf.’ Een van mijn kernwaarden is persoonlijke ontwikkeling. Mezelf ontwikkelen, zodat ik steeds dichter bij mezelf kom en leef naar mijn waarden. Dat alleen al vraagt om vertragen. Om daarna de beste keuzes te kunnen maken in lijn met wie ik ben en niet in wie ik denk te moeten zijn.

Mijn zintuigen aanzetten in Granada
Vandaag vlieg ik voor de schrijfweek van Marije van de Bovenkamp naar Granada. Die had ik eigenlijk voor september gepland, dat kwam beter uit voor mijn gezin. Toch besloot ik om de schrijfweek te verplaatsen naar juni. Heel intuïtief. En het komt nu precies op het goede moment. In Granada kan ik mij richten op mijn creativiteit, wat er thuis zo vaak bij inschiet. Waar ik rust en ruimte voor nodig heb om tot mooie dingen te komen. Waar ik mijn eigen ritme kan volgen, met niemand rekening hoef te houden. Waar ik mijn zintuigen aanzet voor de Spaanse geuren en kleuren. Ik weet gewoon dat ik tijdens de schrijfweek weer meters voor mijn bedrijf ga maken. Teksten voor mijn nieuwe website. Een update van mijn E-boeken en het neerzetten van de basis van mijn eerste kaartendeck. Het lonkt al een tijdje. Nu is het zover.

De mist in mijn hoofd laat me beseffen dat grijs een functie heeft; het neutraliseert mijn gedachten. Het brengt rust in de chaos van mijn
hoofd. Van daaruit kan ik weer verder.

Wil jij ook kleur in je cijfers?
In mijn boek ‘Van chaos in je cijfers naar structuur met kleur’ beschrijf ik 13 kleuren in relatie tot de structuur van je boekhouding en financiën. Wil jij ook kleur in je cijfers en ben je benieuwd naar de nieuwste versie van dit boek? Met aanvullende informatie en handig tips? Stuur me een berichtje en ik zet je alvast op de lijst voor de tweede druk.