We komen tegelijkertijd aanlopen bij de kassa van de supermarkt en de rij voor de kassa hoopt zich op. De dame naast mij kijkt in mijn kar en zegt: “ik hoop dat ze een tweede kassa openen, maar dan zul je zien dat je alleen kunt pinnen. En daar heb ik geen zin in, want voor dat je het weet geef je veel te veel uit.” En ja een tweede kassa wordt geopend waar je alleen kan pinnen. We maken onze schifting. Ik schuif mijn kar naar de pinkassa en zij sluit aan bij kassa om contant te betalen.  

Ik neem de proef op de som
Ik maak er meestal een sport van om te schatten wat er op mijn kassabon komt te staan bij het afrekenen, maar meestal zit ik er wel 10 euro naast. Altijd een hoger bedrag op de bon. Maar geef ik daadwerkelijk meer uit wanneer ik pin? Ik neem de proef op de som en pin 200 euro om boodschappen van te doen en voor de ditjes en datjes, voor verjaardagsgeld in een enveloppe (in plaats van een fashioncheque of een bioscoopbon), om mijn dochter nog even wat geld in de hand te stoppen onderweg naar het station.

Het voelt persoonlijker
Als je contant geld gebruikt, zie je letterlijk het geld uit je portemonnee verdwijnen en dat maakt mij zeker meer bewust van mijn uitgaven. En ik vind het ook leuk om de overhandiging te doen, het is zichtbaar en voelt persoonlijker. Het geven van een extraatje gaat ook makkelijker. Zo probeer ik zoveel mogelijk bij de lokale winkelier in het dorp te kopen en wat kleingeld in de fooienpot ‘voor een nieuwe kinderwagen’ achter te laten. 

De bank wil ook een graantje meepikken
Op momenten dat ik gehaast of moe ben, pak ik mijn pinpas en klaar. Dan heb ik geen zin om mijn geld uit te tellen en beleef niet de fun van het overhandigen. Ik leg geen kleingeld neer voor ‘de kinderwagen’. Pinnen en contactloos betalen zijn snel en gemakkelijk. Totdat er een storing is bij de bank. Totdat je beseft dat elke euro die je uitgeeft aan een ondernemer geen euro meer is, want de bank wil ook een graantje meepikken. Maar toch overwint het gevoel van snel snel en door, het van de fun van het overhandigen van het geld.

Er ontstaat ruimte voor een gesprek
De proef op de som leert me dat ik niet perse meer of minder uitgeef, maar wel bewuster. En het leert me dat ik er een positieve emotionele waarde aan koppel. Er volgt vaker een gesprek met de winkelier, misschien ook wel omdat de handeling van het geld uittellen langer duurt dan je pas of telefoon tegen het apparaat houden. Dan ontstaat er ruimte voor een gesprek. En precies dat is wat ik leuk vind wanneer ik goed gemutst ben en de vertraging in tijd voel bij het doen van de boodschappen, waarbij het soms tot meer uitgaven leidt. Maar dan heb ik wel die exclusieve olijfolie van de kaasboer te pakken in plaats van die uit de massaproductie bij de supermarkt. 

Als ik aan de winkelier vraag “Heb je liever dat ik contact of met pin betaal?” dan is het antwoord: “Het mooiste is van beiden wat.” En zo denk ik er ook over. Hoe denk jij erover? Heb jij liever echt geld in je handen of zweer je bij contactloos betalen of misschien wel van beiden het beste?

28 oktober 2023